41 απαντήσεις στο θέμα

[Takxu]

Με την υπηρεσία των Test Bikes δίνεται η δυνατότητα στο κοινό να μπορεί να δοκιμάζει και να αξιολογεί διαφορετικά ποδήλατα, διαφόρων κατηγοριών.

Σε αυτή εδώ την ενότητα οι επισκέπτες του Cyclist Friends μπορούν να διαβάζουν τις εντυπώσεις και τα σχόλια των ποδηλατών που δοκίμασαν τα Test Bikes, αλλά και να συμμετέχουν στις συζητήσεις γύρω από αυτά.

Το συγκεκριμένο Θέμα αφορά το :

Gary Fisher Superfly '09

http://www.cyclist.g...uperfly09_4.jpg

[Dobrin]

Το cyclist εκπληρώνει ποδηλατικά όνειρα

Τα παιδιά από το cyclist έχουν βάλει στόχο να εκπληρώνουν ποδηλατικά όνειρα. Εγώ είχα δυο (εκτός από το να ανέβω στο υψηλότερο σκαλοπάτι σε αγώνα). Να κάνω ποδήλατο στην πίστα στο ολυμπιακό ποδηλατοδρόμιο και να δοκιμάσω ΜΤΒ με τροχούς 29’’. Το πρώτο πραγματοποιήθηκε πέρσι με το καλύτερο τρόπο και το δεύτερο την περασμένη Κυριακή στο γύρο Υμηττού.

Την προηγούμενη Κυριακή είχα μια όχι τόσο επιτυχημένη επαφή με το ΜΤΒ μετά από χρόνια αποχή από αυτό το είδος ποδηλασίας και ήθελα να ξαναδοκιμάσω, αυτή την φορά καλύτερα προετοιμασμένος και με καλύτερο εξοπλισμό.

Και εδώ βοήθησε το cyclist – κανονίσαμε με τον Takxu να πάω να παραλάβω ένα ποδήλατο το Σάββατο. Δεν ήξερα τι θα είναι – μόνο ότι θα ήταν με 29'' τροχούς. Αυτό μου έφτανε. Να όμως που μου δώσανε ένα πανέμορφο, όλο καρμπόν κομψό στολίδι που ονομαζόταν Superfly. Δεν πας να το δοκιμάσεις έξω – μου είπε ο Μάξιμος ο οποίος μόλις είχε ρυθμίσει τα φρένα, τις ταχύτητες κλπ.

Πήγα. Το δοκίμασα. Και έμεινα άναυδος. Ήταν σαν κούρσα – ελαφρύ, άμεσο, σκληρό, διαισθητικό … αλλά ταυτόχρονα απίστευτα σταθερό και απορροφητικό. Είναι από τις ρόδες – είπα. Όχι – χαμογέλασε ο Admin – από το κάρμπον είναι. Δοκίμασα τις ταχύτητες – κανένα πρόβλημα, άλλαζαν με ένα ξεκάθαρο "κλικ" πάντα με τον αντίχειρα, πάντα στο ίδιο σημείο, γρήγορα, με ακρίβεια, με χάρη και αρμονία σαν κάθε κουμπί να σου έλεγε – πάτησέ με παρακαλώ, αυτή είναι η δουλειά μου και χαίρομαι να την κάνω για σένα. Δοκίμασα τα φρένα. Τι να πω; Η πρώτη επαφή με δισκόφρενα αυτής της ποιότητας για ένα ποδηλάτη δρόμου είναι σοκ. Θυμήθηκα τι λένε οι οδηγοί όταν δοκιμάζουν φόρμουλα ένα για πρώτη φορά. Σημείωσα στο μυαλό μου με κόκκινα γράμματα να μην τα πατάω με δύναμη όταν δεν είμαι απόλυτα έτοιμος. Κοίταξα το πιρούνι, δεν ασχολήθηκα περισσότερο, προφανώς ήθελε διάβασμα και θα το έκανα το απόγευμα.

Να πω ότι ενθουσιάστηκα, θα είναι λίγο. Δεν μπορούσα να περιμένω την επόμενη μέρα. Γιατί δεν ήθελα απλά μια βόλτα στο πάρκο. Ήθελα πραγματικό τεστ – πολλές ώρες, τελικές ταχύτητες σε δύσκολες συνθήκες, αγωνιστικές καταστάσεις, φτάνοντας στα όρια. Δεν μπορούσε να υπάρχει καλύτερη ευκαιρία από το γύρο Υμηττού με τον Αίολο και friends την επόμενη μέρα.

[Dobrin]

Πριν την εκκίνηση

Για μένα ο γύρος Υμηττού έχει ιδιαίτερη συναισθηματική άξια. Ήταν η πρώτη μου βόλτα με τους Cyclist Friends την μακρινή 2004. Από τότε το έχω κάνει άλλες τρεις φορές και πάντα το έχω απολαύσει. Αργότερα ανακάλυψα την ποδηλασία δρόμου και δεν ασχολήθηκα πια με ΜΤΒ. Μέχρι τώρα. Τα λέω αυτά, επειδή όταν με κατάθεσε ο konnos στην κατηγόρια «σκληροπυρηνικός κουρσάς» συνειδητοποίησα πως ίσως δίνουμε λάθος εντύπωση με αυτά που γράφουμε μερικές φορές. Δεν κάνω σούζα, έντο, back flip, drops και τέτοια, αλλά και δεν έχω κάνει μόνο άσφαλτο.

Προετοιμάστηκα σωστά, σαν για αγώνα – έφαγα ο, τι πρέπει, έκανα το taper (ξεκούραση την Παρασκευή και το Σάββατο), έβαλα κατάλληλα πετάλια. Όπως είπα, ήθελα όλα να είναι σωστά.

Έφτασα με τους πρώτους στην πλατεία και έβγαλα το ποδήλατο. Ήταν τόσο όμορφο και με είχε μαγέψει τόσο, που νοιαζόμουνα ακόμα για την αισθητική! Το άσχημο τσαντάκι σέλλας, τα παγούρια και το Garmin που έβαλα μου κακοφαινόταν σε σημείο να σκέφτομαι να τα βγάλω. Και σας μιλάει κάποιος που οδηγεί μπλε ποδήλατο Discovery, με πορτοκαλί κράνος και μπλούζα Euskaltel … Σοβαρέψου, έλεγα στον εαυτό μου – δεν ήρθες εδώ για τέτοιες βλακείες. Ούτε όλα αυτά που διάβασες χτες το απόγευμα για sag, rebound, slow speed compression, angle of attack, Genesis 2.0 Geometry, contact patch κλπ. κλπ (εσείς να τα διαβάσετε!). έχουν πια σημασία. Να είσαι πιστός στον εαυτό σου και να σε ενδιαφέρει μόνο η απόδοση και η απόλαυση που προσφέρεται μέσο αυτήν. Τα υπόλοιπα είναι για να βασανίζουν τους κατασκευαστές (και τον Taz) για να μπορούν οι ποδηλάτες να απολαμβάνουν το αποτέλεσμα.

Βιάζεστε να ξεκινήσουμε ε; Και εγώ. Εσείς τουλάχιστον μπορείτε να πάτε κατευθείαν στο επόμενο κεφάλαιο, εγώ όχι. Σας βασάνισα με αυτή την ατελείωτη εισαγωγή για να καταλάβετε τα συναισθήματά μου περιμένοντας να ετοιμαστούν αυτοί (ονόματα δεν λέω) που έφτασαν όταν υποτίθεται θα ξεκινούσαμε, να μοιράσουν μανταρίνια και όλα τα σχετικά.

[Dobrin]

Ήπια χρίση Επιτέλους ξεκινήσαμε. Ελαφρύ και υπάκουο, το Superfly κυλούσε ομαλά προσφέροντας την αρχική αίσθηση ελαφρότητας και ελευθερίας που νιώθουμε με τις πρώτες πενταλιές σε μια κουρσάδικη βόλτα. Με τον ρυθμό να μην είναι ιδιαίτερα απαιτητικό έπαιξα με το να κάνω lock και unlock την μπροστινή ανάρτηση. Τέτοια δεν κάνουν όλη την ώρα οι μαουντενάδες; Με έκπληξη πρόσεξα ότι καταλαβαίνω την διαφορά αμέσως. Με την ανάρτηση κλειδωμένη σπρίνταρα με ορτοπεταλιά και η αίσθηση και η επιτάχυνση ήταν ακριβώς σαν αυτές της κούρσας. Πρώτη κατηφόρα. Καλή κλήση, πέτρες που κατρακυλάνε – πήγα δειλά δειλά δοκιμάζοντας τα φρένα, την στάση μου, την ανάρτηση. Όλα άψογα, ξεκούραστα, ΕΥΚΟΛΑ! Αν και άμεσο κα ευαίσθητο, το ποδήλατο συγχωρεί τα λάθη. Δεν απαιτεί θεϊκή τεχνική από τον αναβάτη. Στρίβει με την σκέψη και μόνο, περνάει τα εμπόδια για πλάκα, χωρίς να αποσταθεροποιείται η να αλλάζει πορεία. Αυτό το διαπίστωσα σε κάτι σαν μονοπάτι με μικρά σκαλοπάτακια και διάφορα σκυλιά (δεν ξέρω πως θα το χαρακτηρίσουν οι ιδικοί). Βγήκαμε στην άσφαλτο. Όμορφα. Με λίγη (όσο γίνεται με ΜΤΒ) αντίσταση συν σιγουριά και σταθερότητα που σίγουρα βοηθούσε να ξεπεράσω την ανησυχία μου που κάποιος μέσα στο γκρουπ ( ποίος ήταν αυτός; ) πήγαινε σούζα όλη την ώρα. Μετά την άσφαλτο υπάρχει μια απότομη ράμπα που θυμάμαι με δυσκόλευε κάποτε. Κάποιος μπροστά κόλλησε και κατέβηκε αφήνοντας λίγα περιθώρια. Αλλά κανένα πρόβλημα – βρήκα ένα τόσο μεγάλο γρανάζι πίσω, που μπορούσα να κάνω πετάλι και να μην προχωράω καθόλου μπροστά. Κανονικά ισορροπία σε στάση η σχεδόν μηδενική ταχύτητα σε τέτοια κλίση είναι δύσκολη υπόθεση. Όχι με το Superfly. Ήταν υπόθεση "Piece of cake" που λέει και ο Garry Fisher.

[Dobrin]

Ανηφόρα Φτάσαμε στην πρώτη σοβαρή ανηφόρα η οποία ξεκινούσε με άσφαλτο και συνέχιζε με χωματόδρομο. Είχα ακούσει ότι τα 29-ερς είναι βαριά στην ανηφόρα. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ! ΜΥΘΟΣ! Ανέβαινε … σαν κούρσα. Το λέω αυτό μάλλον πολλές φορές, αλλά τι να κάνω; Αφού έτσι είναι. Άμεσο, ελαφρύ, με σωστή για ανάβαση θέση, χωρίς το παραμικρό σπινάρισμα, γλίστρημα, κόλλημα. Ναι, ούτε εκεί, ούτε αργότερα σε πολύ μεγαλύτερη κλήση και σαθρό έδαφος, πουθενά δεν σκεφτικέ καν να σπιανιαρει. Αυτό μου επέτρεπε να κόβω τις στροφές παρόλο που η κλήση εκεί είναι πολύ μεγαλύτερη και οι πέτρες πολλές και άστατες. Αυτή η άσκηση πουθενά, ούτε με τις 20+% κλήσεις της διαδρομής που μερικοί περπατάγανε ΔΕΝ απαιτούσε ιδιαίτεροι τεχνική. Όχι. Απλά κάθεσαι και κάνεις πετάλι στο μεγαλύτερο γρανάζι. Αυτό είναι όλο – μπορεί να το κάνει ο καθένας, αρκεί να έχει την φυσική κατάσταση να παράγει την απαιτούμενη ισχύ. Έτσι, κόβοντας τις στροφές, κάποια στιγμή βρέθηκα στην ρόδα του Takxu. Να είσαι κολλημένος στην ρόδα του Takxu στην ανηφόρα είναι μια ιδιαίτερη κατάσταση. Πρώτα χαίρεσαι στο να έχεις τις δυνάμεις να είσαι εκεί και μετά ξέρεις ότι ο ρυθμός θα είναι αυτός που θα σε βγάλει πρώτο στην κορυφή με την λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Αν αντέξεις. Ε, δεν δυσκολεύτηκα να ακολουθήσω. Αυτό τα λέει όλα. Ο μύθος καταρρίφτηκε. Τέλος.

[Dobrin]

Επιτάχυνση – πρώτες ενδείξεις Στις ευθείες πριν το πολυβολείο παίξαμε με τον Admin και STEVEN κυνηγητό. Η αλεπού Admin έκανε την κίνησή του όταν ήμουνα κλεισμένος στο γκρουπ. Ο STEVEN πετάχτηκε, εγώ άργησα να βρω άνοιγμα και δεν έφτασα τον Admin ποτέ. Αλλά ούτε και έμεινα ποτέ περισσότερα από 20 μέτρα πίσω. Ο ίδιος ο Admin δεν μπόρεσε να μου πάρει καθοριστικό προβάδισμα! (Ο STEVEN πήγε πολύ καλά – έχει μέλλων στο σπριντ! Βέβαια το πλήρωσε αργότερα.) Και ακόμα μάθαινα. Ακόμα δεν εκμεταλλευόμουνα 100% της δυνατότητες. Ξεκινούσα με λάθος σχέση, ξέχναγα να κλειδώσω την ανάρτηση – τέτοια. Πήρα όμως μια πολύ καλή ένδειξη για τις δυνατότητες του εργαλείου. Το ένοιωθα ότι μπορεί να πάει πολύ πιο γρήγορα.

[Dobrin]

Κατηφόρα Περάσαμε κάτι μονοπάτια με τα πόδια και το ποδήλατο στο χέρι – ευκαιρία να εκτιμήσω ξανά πόσο ελαφρύ είναι. Σταματήσαμε για νερό και για να κρυώσουμε στα γήπεδα. Κάναμε μια ανηφορίτσα την οποία την πήγα συντηρητικά για να μην φτάσω νωρίς στην μπάρα όπου ήξερα πως αναγκάστηκα θα κάναμε μεγάλη στάση και δεν ήθελα να κρυώσω. Κατεβήκαμε ένα ασφάλτινο κομμάτι και μπήκαμε στον χωματόδρομο τον οποίο περίμενα. Φαρδύς όπως έγραψε όλο περιφρόνηση ο Giant-Lander, με πέτρες κάθε είδος – φυτεμένες, ελεύτερες, μικρές, μεγάλες – ο,τι θέλεις. Στην αρχή ανηφορικός – ο,τι πρέπει για να ξαναζεσταθούμε. Πάτησα λίγο στο τέλος της ανηφόρας για να μπω στην κατηφόρα πρώτος. Δεν ήθελα κανείς να με εμποδίζει και ορίζει τον ρυθμό κατάβασης. Ξεκίνησε. Υπέρ-ενθουσιασμένος έκανα ένα τέτοιο λάθος που καμία μετάδοση δεν θα το συγχωρούσε. Πάτησα το αριστερό λεβιέ ταχυτήτων με πολύ δύναμη και φόρα ταυτόχρονα με τις ξέφρενες αλλαγές στο πίσω σασμαν με αποτέλεσμα η αλυσίδα να πεταχτεί δεξιά, πέρα από το μεγάλο δίσκο. Βλάκας! Αγωνία! Τώρα όλοι θα πέρναγαν μπροστά και θα μου χάλαγαν το τεστ. Δεν ξέρω τι κάνουν οι ΜΤΒ-ες σε τέτοια κατάσταση. Στην άσφαλτο, που μέσα στο γκρουπ τα πράγματα γίνονται αρκετά επικίνδυνα, κατεβάζεις ταχύτητα και πολύ προσεκτικά γυρνάς το πετάλι μέχρι να ξανανέβει η αλησηδα. Όμως εκεί το ποδήλατο πάει ομαλά και δεν τραντάζεται πάνω σε κοτρόνες. Θα δουλέψει; Δούλεψε. Άψογα, με την πρώτη. Ενώ μπερδευόμουνα με αυτά ο konnos πέρασε μπροστά. Άψογο στιλ, έκανε ο,τι μπορούσε, αλλά τι να κάνει το παιδί με αυτές τις ροδίτσες που φορούσε. Τρανταζόταν και πετάγονταν σε όλες τις κατευθύνσεις. Τον έβλεπα να παλεύει να κρατήσει την γραμμή και μην το καταφέρνει. Το Superfly – καμία σχέση! Δεν μπορώ να πω «ήταν πούπουλο», «δεν καταλάβαινα τίποτα» και τέτοια. Όχι, καταλάβαινα μια χαρά, αλλά όσο ακριβώς χρειάζεσαι για να νιώθεις τον δρόμο. Δεν έχανα κοντρόλ και πρόσφυση ούτε στιγμή. Στις μικρές ταχύτητες έγραψα ότι συγχωρεί τα λάθη – στην κατάβαση αυτή δεν σε άφηνε να κάνεις λάθος. Σταθερό και δυνατό πέρναγε πάνω στα εμπόδια σαν χιονοστιβάδα. Περιττό να πω ότι πέρασα το konno χωρίς να το καταλάβω. Τι είναι το ΜΤΒ δεν ξέρω. Ότι και να κάνω οι ειδικοί λένε ότι δεν είναι αυτό. Ο Giant-Lander γκρίνιαζε όλη την ώρα και ήθελε να μας πάει σε κάποια άλλη διαδρομή. Αν όμως το να κατεβαίνεις σε τέτοιες συνθήκες με 50 δεν είναι ΜΤΒ, τότε δεν ξέρω τι είναι. Το λέω γιατί όταν κάποια στιγμή γύρισα πίσω είδα … το χάος. Που είναι οι ΜΤΒ-δες, που είναι τα FS; Κανείς! Παιδιά, αν σας πειράζουν λίγα πετρουδάκια, πάρτε από μια κούρσα και ελάτε στον δρόμο. Εκεί δεν έχει. Βέβαια δεν είπα όλη την αλήθεια. Δεν είδα κανένα εκτός από … ένα αποφασισμένο Admin. Σε αεροδυναμική θέση, με δύναμη στα πετάλια με κυνηγούσε μανιασμένα. Επειδή δεν πιστεύω να δω ποτέ τέτοια εικόνα στον δρόμο γυρνούσα κάθε τόσο να την απολαμβάνω. Σόρυ Admin, είχα σαφώς καλύτερο ποδήλατο για την περίπτωση. Όπως πολύ σωστά επισήμαινε ο Κώστας Δ., δεν έκλεβα εκκλησίες, έκλεβα εικονοστάσια. Κάποια στιγμή που τον είδα όρθιο συνειδητοποίησα ότι είμαι στην σέλα! Όλη την ώρα! Με hardtail σ’ αυτές τις πέτρες και με 50 χαω δεν χρειάστηκε να σηκωθώ για να αποφύγω τους κραδασμούς. Όλες τις προηγούμενες φορές δεν είχα καθίσει ούτε στιγμή. Αυτά. Δεν με έφτασε ποτέ στην κατηφόρα 2 ολόκληρα χιλιόμετρα. Αυτό τα λέει όλα!

[Dobrin]

Επιτάχυνση ΙΙ Ο δρόμος ίσιωσε, είμαστε τρεις ο Admin, kostas d. και εγώ. Μέσα στην τρελή χαρά από την κατάβαση δοκίμασα ντεμαράζ αρκετές φορές. Όρθιος, σε μεγάλη σχέση, με κλειδωμένη ανάρτηση. Ήταν φανταστικά – με άμεση ανταπόκριση, αντιδρώντας σαν ελατήριο το ποδήλατο πετάγονταν μπροστά. Πρόσεξα ότι o Admin δεν με κάλυπτε άμεσα και παιχνιδιάρικα όπως συνηθίζει, αλλά σταθερά και αποφασισμένα όπως με έχει μάθει στον δρόμο να κάνω όταν έχω μείνει από το γκρουπ και προσπαθώ να το φτάσω. Τον είχα πάει στα όρια. Απίστευτο! Ο Κώστας από τον οποίο έχω φάει αμέτρητες ήττες έμεινε …

[Dobrin]

Σκέτη απόλαυση

Ήρθε το τελευταίο και καλύτερο κομμάτι – η ανάποδη ανάβαση του κρεμαστού λαγού. Ήταν τα τελευταία χιλιόμετρα με το σούπερ ποδήλατο και ήθελα να τα απολαύσω στα 100%. Στην αρχή της ανηφόρας ο Admin και ο Carlos έφυγαν αρκετά μπροστά. Θα το διασκέδαζα και έτσι, αλλά ο Admin σαν να ήξερε και μετά από την απότομη φουρκέτα σταμάτησε και με περίμενε. Δεν είχα πια δύναμη να παίζω η να τον αλλάζω, έτσι κόλλησα στην ρόδα του και αρχίσαμε να καταπίνουμε τα χιλιόμετρα. Μαζέψαμε τον Carlos και σε τέλειο συγχρονισμό πλησιάζαμε πια τον στόχο. Τότε ήταν που ήρθε στο μυαλό μου την εικόνα από Paris – Roubaix με τους Boonen, Cancelara και Ballan να
πλησιάζουν το ποδηλατοδρόμιο οπού θα τερμάτιζαν μπροστά από χίλιους οπαδούς που φωνάζουν και πανηγυρίζουν. Βγήκαμε στην άσφαλτο και εκεί που νόμιζα ότι τελειώσαμε, άκουσα τον Δημήτρη να λέει με casual ύφος – τώρα κάνουμε

Sprint

Κάναμε και σπριντ. Ανηφορικό στην άσφαλτο μέχρι το τέλος τις ανηφόρας. Θα ήθελα να πω ότι τα έδωσα όλα και κέρδισα με ένα λάστιχο διαφορά, αλλά όχι, δεν το κατάφερα. Ήμουνα στην πλεονεκτική δεύτερη θέση όλη την ώρα, αλλά ποτέ δεν είχα την δύναμη να κάνω την επίθεση. Δεν πειράζει όμως, και αυτό δεν είναι λίγο. Τερμάτισα κολλημένος στην ρόδα τον Admin – ούτε ένα μέτρο πιο πίσω.

[Dobrin]

Μειονεκτήματα Δεν έγραψα τυπωτά αρνητικό. Ακόμα και όταν είναι απόλυτα ικανοποιημένοι οι reviewers γράφουν από κάποιο ασήμαντο μειονέκτημα για να μην φανούν προκατειλημμένους η ακόμα χειρότερα – άσχετους. Ας το κάνω και εγώ. Θα μπορούσε να έχει πιο μεγάλες σχέσεις. Σε εκείνη την κατηφόρα μου τελείωναν. Δεν έχει powermeter. Αν και δεν ξέρω αν είναι μειονέκτημα αυτό. Θα χαράμιζα πολύτιμες στιγμές να βλέπω τα νούμερα αντί να απολαμβάνω την οδήγηση.

[Dobrin]

Συμπεράσματα Τα συμπεράσματα τα έγραψα πριν. Είναι απλά και ξεκάθαρα. Το Superfly είναι το καλύτερο ποδήλατο αυτή την στιγμή στον κόσμο. Όχι στην κατηγόρια του, όχι για κάποια συγκεκριμένη χρήση. Απλά το καλύτερο! Δεν ξέρω πως πάει στα απότομα μονοπάτια. Ας δοκιμάσουν και γράψουν οι ειδικοί. Δεν ξέρω πως πάει στα drops, πόσο καλό είναι στα back flip η στα no handed 360 super duper salto mortale. Αυτό που ξέρω είναι ότι αν θέλετε ΤΑΧΥΤΗΤΑ, αν θέλετε εκρηκτική δύναμη και σταθερότητα, αν θέλετε οι άλλοι να βλέπουν την πλάτη σας, το Superfly είναι το ποδήλατο για σας. Οι τροχοί 29'' είναι το μέλλον. Εκτός αν δεν βγάλει κάποιος 32''. Τέλος, αν κάποιος θέλει να πάρει ΜΤΒ και τυχόν ενδιαφέρεται για την γνώμη μου, ας κοιτάξει να: • Έχει τροχούς 29'' • Να έχει γεωμετρία G2 του Garry Fisher • Να είναι carbon • Να είναι Hardtail • Να είναι Superfly

[Dobrin]

Για το πώς έγινε το τεστ, πως είδα την διαδρομή και περιληπτικό πίνακα κοιτάξτε εδώ.
Μετά από το test event, αυτό είναι το πιο εύκολο review από όλα. Το Superfly απλά δεν συγκρίνεται. Είναι με διαφορά το καλύτερο. Δεν το είχα δοκιμάσει σε μονοπάτια. Το έκανα χτες. Αν και είχα το Superfly στον πρώτο γύρο, όταν η διαδρομή μου ήταν εντελώς άγνωστη, ένιωθα πιο άνετα και πήγαινα πιο γρήγορα από κάθε ένα από τα άλλα ποδήλατα. Στο BTS (που είναι σαν σε χωματόδρομο) δεν το συζητάμε - το να κρατάς την καλύτερη γραμμή με την μέγιστη ταχύτητα ήταν πανεύκολο. Στον Ισορροπιστή, πάλι, πήγαινε ακριβώς εκεί όπου του έλεγα συγχωρώντας τα λάθη και παίρνοντας πάνω από τα εμπόδια σαν να μην είναι εκεί. Το να ανέβεις πλάγια από το νεροφάγωμα δεν ήταν πρόβλημα με τον μεγάλο τροχό και σου ενέπνεε εμπιστοσύνη δίνοντας σου την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να το πας γρήγορα. Στον χωματόδρομο που ακολουθούσε ήταν το μοναδικό ποδήλατο με το οποίο δεν βούλιαζα στις δυο λασπολακκούβες που ερχόταν αμέσως μετά από γρήγορες στροφές. Στην μικρή απότομη ανηφόρα ήταν το μοναδικό ποδήλατο με το οποίο ανέβαινα άνετα με ή χωρίς φόρα. Στα εμπόδια στο παλάτι, αν και έκανα κάτι τέτοιο για πρώτη φορά στην ζωή μου, δεν δυσκολεύτηκα καθόλου. Το τελευταίο που πέφτεις στον δρόμο από ψιλά μέσα από τα δέντρα το έκανα άτσαλα, αλλά πέρασα ομαλά. Νομίζω με κάθε άλλο ποδήλατο θα έπεφτα. Στο Stone Garden δυσκολεύτηκα, αλλά λιγότερο από κάθε άλλο ποδήλατο. Αυτά. Ακόμα και μετά από την σύγκριση με τα υπόλοιπα κορυφαία ποδήλατα που δοκίμασα, ξαναυπογράφω κάθε λέξη που έγραψα παραπάνω για τον γύρο Υμηττού. Ότι και να πεις για το Superfly είναι λίγο.

[Giant-lander]

Viva La Diva!!!

Μπάτλερ (Takxu): Κυρία σηκωθείτε, έχετε Test Event!
La Diva: Χμμμφφφφρρλλλλ, πρωινιάτικα; Πες τους "δεν μπορώ"
Μπάτλερ (Takxu): Δεν γίνεται Κυρία, έχετε κοντράτο....
La Diva: Την αποκλειστικόητά μου μέσαααααα...... Τουλάχιστον είναι κάτι καλό;;
Μπάτλερ (Takxu): Είναι τρείς Testadores Κυρία, σας περιμένουν!
La Diva: Testadores???? Mui bueno μου ακούγεται!!! Νέοι, ψηλοί Λατίνοι με γυμνασμένα λεία κορμιά;;; Θα πάμε Βουλιαγμένη;
Μπάτλερ (Takxu): Εεεεεεεεεεεε, όχι ακριβώς..... Έχουν όλοι πατήσει τα -άντα, οι δύο είναι αξύριστοι (παντού) με μαλλιά που αραιώνουν σιγά σιγά και κάτι κιλάκια παραπάνω και όλοι είναι λίγο ασπρουλιάρηδες......Α!, το evenement είναι κοντά στις Ταβέρνες, στο Κατσιμήδι........
La Diva: :faint: .........................:tantrum:

Γειά σου κούκλα, με λένε Φώτη..... Πάμε μια βόλτα;

Ένα είναι σίγουρο, η Diva θα σε πάει παντού και μακρυά. Ήταν το πρώτο 29' που οδήγησα ποτέ και από την αρχή καταλαβαίνεις το πλεονέκτημα στην διατήρηση της ταχύτητας και το δρασκέλισμα εμποδίων. Όχι μόνο ανωμαλιών του τεραίν, αλλά πάσης φύσης εμποδίων όπως άμμο (κινούμενη και στατική), λάσπη, ρίζες, γαρμπίλι κτλ. Η αίσθηση της επιβράδυνσης που νοιώθεις με οποιοδήποτε 26' είναι πολύ μικρότερη, σε σημείο που να μην σε απασχολεί ολοσδιόλου. Στο ανηφορικό , λασπωμένο κομμάτι με ρίζες και πέτρες δίπλα στην πηγή, συμπεριφέρθηκε άψογα. Στον "ισορροπιστή" έμπαινες στις ράγες, ακολουθούσες τα πατήματα και έστριβες με ταχύτητα. Στα πετρόφυτα κομμάτια του "BTS" ένιωθες το πίσω μέρος να αναπηδά, σίγουρα δεν ήταν το ίδιο άνετο με ένα FS αλλά σε καμμία περίπτωση πιο αργό. Στις στρωτές ανηφόρες και τις ευθείες ήταν ένα "κλικ" λιγότερο άμεσο από το ALMA αλλά το ίδιο γρήγορο ή και περισσότερο. Μεγάλη η διαφορά σε ένα κομμάτι με στρωμένες πέτρες μεγέθους 15-23,5 πόντων και ήταν το μόνο ποδήλατο που πέρασα χωρίς πόδι κάτω.

GL: Στάσου κούκλα πέτρεεεες!
Diva : Μικρέ, όταν εσύ κατούραγες τις πάνες σου , ο νονός μου ο Gary ο Ψαράς κατέβαινε μπάλα τους δασικούς στο Orange County της California....

Στα σκαλιά που ήρθαν αμέσως μετά, είχα ένα μικρό δισταγμό στην αρχή, τον οποίο η Diva λόγω αδράνειας επέτεινε, αλλά μόλις άρχισα να κυλάω, είχα ήδη φθάσει κάτω.
Στο σημείο αυτό όμως, πρέπει να διευκρινισθεί ότι το ποδήλατο- όπως και κάθε 29'άρι πιστεύω- διατηρεί την κεκτημένη ταχύτητα και πορεία. Δεν μπορείς να αλλάζεις γνώμη και διαδρομή όποτε σου καπνίσει, χωρίς να υπολογίσεις τον κύκλο στροφής και την αδράνειά του (σσ. το τιμόνι ήταν στενό και ενδεχομένως αυτή η αίσθηση να μετριάζεται με ένα φαρδύτερο). Εάν πάρεις λάθος γραμμή -και θα την πάρεις με ταχύτητα-, η κατάληξη θα είναι να βρεθείς στο τραπέζι με τους δικηγόρους της Diva και εκείνη να ωρύεται : "άκου μικρέ, μου είπες να πάω από κεί και πήγα......ανώριμο πλάσμα..... δεν είμαι εγώ κάνα πιτσιρίκι να με στέλνεις δεξιά-αριστερά".
Γενικά η αίσθηση είναι ότι το 29' φέρνει τον κόσμο σε πλησιέστερη αναλογία για τα μέτρα σου. Αμέσως, οι ανωμαλίες του εδάφους δεν είναι αυτές που ήταν, η ανηφόρα τελειώνει νωρίτερα και εκείνο το ανηφορικό κομμάτι με τις ρίζες που ίσως σου έλλειπε λίγη φόρα ακόμη με το 26', θα το περάσεις χωρίς δράματα. Το μόνο σημείο που με κούρασε, ήταν ο ανηφορικός πετρόκηπος. Με 2-3 χλμ μεγαλύτερη ταχύτητα, θα το περνούσα ευκολότερα ,αλλά δεν είχα την δύναμη για να την αναπτύξω. Αυτό που προσπαθώ να απεικονίσω είναι ότι σε χαμηλές ταχύτητες και εδάφη που κάνουν τον πίσω τροχό να αναπηδά, με ένα αποδοτικό FS, βάζεις το γρανάζι-πιατάκι πίσω και "γρούτσου-γρούτσου" ανεβαίνεις, όση κούραση και εάν έχεις. Το 29' ΗΤ δεν θα σε αφήσεις να πάς όσο αργά θέλεις και η ισορροπία των μεγάλων τροχών σε αυτό το κομμάτι είναι δύσκολη. Ίσως βέβαια ένα μεγαλύτερο τιμόνι να βοηθούσε στον χειρισμό της Diva. Αυτό που είχα ήταν σαν πηδάλιο από βάρκα σε ιστιοπλοϊκό! Χώρια που για μένα δεν νοείται αλουμινένιο τιμόνι, ειδικά σε κάρμπον πλαίσιο.
Γενικά η αίσθησή της ήταν αποδοτική αλλά σκληρή. Πολύ ικανό ποδήλατο, δύναμη να έχεις και σωστή τεχνική να μπαίνεις στις στροφές αλλά δεν έχει την απορροφητικότητα στο πίσω τρίγωνο του σκελετού του ALMA . Ίσως πιστεύουν ότι το 29' είναι πιο άνετο από ένα απλό ΗΤ και διατήρησαν την ακαμψία σε υψηλό επίπεδο. Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι ένα πιο απορροφητικό πλαίσιο θα άνοιγε πρόσθετους ορίζοντες και θα έκανε το ποδήλατο πιο ξεκούραστο σε μεγάλες διαδρομές.

[ioannis]

Τι να πώ για το Superfly.Mέ έχουν καλύψει απόλυτα οι υπόλοποι testadores. Αποκάλυψη.Το ερωτεύθηκα.!!!! Εκεί πού νόμιζα ότι το καλύτερο ΗΤ πού έχω εδηγήσει ήταν το Vannicholas Tuareg,έρχεται ο Μr.Gary και τα ανατρέπει όλα.Απίστευτο στίς ανηφόρες,τραίνο στίς ανοιχτές καμπές.Το παράξενο είναι, ότι στό μονοπάτι τα καταφέρνει πάρα πολύ καλά.Φοβερή γεωμετρία,διστάζει λίγο σε απότομες αλλαγές πορείας λόγω τών μεγάλων τροχών του.Εάν σκόπευα ποτέ να ξαναγυρίσω στά ΗΤ το Syperfly θα ήταν ένας σοβαρός λόγος.!!!

[pxatzis]

Κάποια στιγμή αφου κάναμε τις βολτούλες μας στα μπαχουνια φάγαμε κεικ , τυροπιτακια , μπομπες και κανα 2 ποτηράκια κρασάκι είπαμε να ανέβουμε μέχρι το πυροφυλάκιο μαζι με Ε.Τ. , pg2 , PanagiotisA , kalisperakia , The Cook , στον δρόμο βρήκαμε και Jemson και wise to late , ανεβήκαμε μέχρι το σπιτάκι για να μας τραβήξουνε video !

Επιστρέφοντας οι τεσταδορ είχαν τελειώσει (Petroula style) και χαζολογάγανε , πιάνω τον Ioannis και τον ρωτάω στο άσχετο σε ποίο θα έχωνε φράγκα και ΜΕΝΩ με την απάντηση …. Μια και δυο το βουτάω ! με τα crack πετάλια και κομμένα πόδια από την ανάβαση , λέω πάω να κάνω έναν μικρό γυρο.

Καμια σχέση με το FS , καμια σχέση με την G2 …που δεν με βόλευε , μαλακό , χαλαρό , στο μονοπατάκι τέλειο .

ΜΑ ΤΙ ΕΧΕΙ καπνίσει ο θείος !

[Marevit]

Τα πάντα για αυτό το ποδήλατο και τις επιδόσεις του και την συμπεριφορά του και την αποκρισή του και τη γεωμετρία του και και και τα λέει η επίδοση του Dobrin στο γύρο του Υμηττού. Σοκαρίστηκα πραγματικά γιατί ξέρω την ποδηλατική του δυναμικότητα και δυνατότητα. Το ποδήλατο αυτό τον απογείωσε εκείνη την ημέρα.

[Takxu]

Τελικά οι Testadores μας δεν είχαν άδικο. Στο τελευταίο τεύχος του Mbike έχει review. Διαβάστε το συμπέρασμα. Είναι κατατοπιστικότατο

Επισυναπτόμενο(α) Αρχείο(α)

•  conv_14293.pdf   605,34KB   2 Αριθμός λήψεων

[Dobrin]

Θέλεις να πεις το Mbike δεν έχει άδικο, αφού συμφωνεί με τους Testadores.

[Takxu]

Δίκιο έχεις!

[Eaglos]

Αυτό που γράφει στο άθρο, ότι μάλλον δεν χωράει μεγαλύτερο πίσω λάστιχο από 2.1'' ισχύει;

[thanos_ktm]

Το αρθρο γράφει και κάτι για την "μητέρα Trek" αρα......o Gary είναι "υιός"??? Η Trek πότε θα βγάλει κάτι αντίστοιχο?

[Giant-lander]

Αυτό που γράφει στο άθρο, ότι μάλλον δεν χωράει μεγαλύτερο πίσω λάστιχο από 2.1'' ισχύει;

Δεν ξέρω αν ισχύει, θα το δούν οι ειδικοί (από την φωτό στο περιοδικό φαίνεται να ισχύει), παραλείπει όμως το άρθρο να αναφέρει ότι το ελαστικό στην διάσταση 29', έχει αρκετά μεγαλύτερο ωφέλιμο πέλμα από το 26' λόγω διαμέτρου τροχού. Οπότε το 2.1 29' έχει μεγαλύτερη πρόσφυση από ένα αντίστοιχο 26'. Το πόσο, ας μας απαντήσουν οι γεωμέτρες-μηχανολογοτέτοιοι του φόρουμ!

Α, ειδικά για πίσω, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να βάλεις μεγαλύτερο λάστιχο. Λασπωμένα ανηφορικά κομμάτια με ρίζες και πέτρες ανέβαιναν απροβλημάτιστα με δαύτο!

[Eaglos]

Συμφωνώ με αυτά που λες. Σίγουρα δεν βάζεις 2.5'' πίσω απλά στη φωτό είναι πραγματικά οριακό και με το σκεπτικό ότι τα ονομαστικά πλάτυ των ελαστικών είναι στο χαμό μπορεί από 2.1 σε 2.1 να υπάρξει κάποιο ζήτημα.

[Vigor]

Το αρθρο γράφει και κάτι για την "μητέρα Trek" αρα......o Gary είναι "υιός"???
Η Trek πότε θα βγάλει κάτι αντίστοιχο?

http://www.fisherbikes.com/gary/story

1993 Trek Bicycle Corporation acquires the Gary Fisher Bicycle Company in April, Gary heads the product group that fast-tracks a new product line for introduction that August. Fisher rider, Paola Pezzo of Italy wins the UCI World Mountain Bike Championship in France.

[Giant-lander]

Έτσι για το καλό..... Για μου φτιάξω το κέφι, παραθέτω φωτό από την αρχή ενός εξονυχιστικού γύρου τεστ..... Χθές πήγα στον νωπό Υμμητό και τα μονοπάτια της Καισαριανής. Ανέβηκα κάτι σκαλοπάτια που με το 26άρι θα ήθελε 2η και τρίτη προσπάθεια. Άλλαξα το τιμόνι σε riser και θα ξαναδοκιμάσουμε κάτι ακόμη πιο δύσκολα περάΖματα που περίμενα το θαύμα αλλά δεν ήρθε.... Χαμηλώνοντας την πίεση στα 30-35 psi πίσω, το ποδήλατο μεταμορφώνεται. Επίσης σε προδιαθέτει να το πλαγιάζεις πολύ περισσότερο στις στροφές με πατημένο χώμα. Νεότερα σύντομα. Αυτές οι ρόδες είναι πολύ μεγάλες ρε παιδί μου! Την είδη η ΟΡΚΑ και τρόμαξε! (γι'αύτό την πήγα στον ξενώνα να μην τσακώνονται ΧΑΧΑΧΑΑ!

Επισυναπτόμενο(α) Αρχείο(α)

•  conv_15021.jpg   92,93KB   1 Αριθμός λήψεων
•  conv_15022.jpg   87,77KB   1 Αριθμός λήψεων

[pxatzis]

για πε ...για πε για το riser ?

[Giant-lander]

Δεν το δοκίμασα ακόμημε το riser, περίμενε!

[Cyclo Lobbyist]

Παρατηρήσεις επί του αντικειμένου του τεστ. 1ον. Εχουμε την ίδια ψησταριά, αλλά η δική μου είναι τριόροφη. Βολεύει όταν η φωτιά είναι δυνατή για να μην σου καίγονται. 2ον. Να αρχίσεις να ψωνίζεις από χασάπη, όχι από σουπερμάρκετ μπριζόλα στο νάυλον. 3ον. Πάρε αμέσως τα γκρίπ πάνω από τη τσίκνα γιατί θα σε παίρνουν από πίσω τα αδέσποτα και θα αναρωτιέσαι το γιατί...

[ckesinis]

Για μου φτιάξω το κέφι, παραθέτω φωτό από την αρχή ενός εξονυχιστικού γύρου τεστ.....

Χθές πήγα στον νωπό Υμμητό και τα μονοπάτια της Καισαριανής. Ανέβηκα κάτι σκαλοπάτια που με το 26άρι θα ήθελε 2η και τρίτη προσπάθεια. Άλλαξα το τιμόνι σε riser και θα ξαναδοκιμάσουμε κάτι ακόμη πιο δύσκολα περάΖματα που περίμενα το θαύμα αλλά δεν ήρθε.... Χαμηλώνοντας την πίεση στα 30-35 psi πίσω, το ποδήλατο μεταμορφώνεται. Επίσης σε προδιαθέτει να το πλαγιάζεις πολύ περισσότερο στις στροφές με πατημένο χώμα. Νεότερα σύντομα. Αυτές οι ρόδες είναι πολύ μεγάλες ρε παιδί μου! Την είδη η ΟΡΚΑ και τρόμαξε! (γι'αύτό την πήγα στον ξενώνα να μην τσακώνονται ΧΑΧΑΧΑΑ!

Κάποια στιγμή να φτιάξουμε καλαθάκι για riser τμόνι , που να παίρνει κάρβουνα (αναμμένα) και σχάρα από πάνω!!! Όσο πιο "aero" γίνεται !!!

[nabokov]

Εκπληκτικό ποδήλατο δεν το συζητάμε.....

Αλλά για να κάνω και λίγο το συνήγορο του διαβόλου. Το μειονέκτημα που διακρίνω είναι η τιμή του.

Πχ το carbon Scott scale 35 με παρόμοιο βάρος κοστίζει 2.000 ευρώ. Οπότε μπορείς να πάρεις carbon hardtail αξιόλογης εταιρείας και να γλυτώσεις και 1.800 ευρώ. Ενώ αν τελικά το λέει το πορτοφόλι σου και αποφασίσεις να ξοδέψεις κοντά στα 4.000 ευρώ "βλέπεις" και το scale 10 των μόλις 9.25 κιλών!

http://www.evanscycl...n-bike-ec016232

Αλλά εντάξει το παραδέχομαι. Με όλα αυτά που έχω διαβάσει τόσο εδώ στο φόρουμ, όσο και στην δοκιμή του περιοδικού (Mbike), έχω αρχίσει να το λιγουρεύομαι (η μήπως ονειρεύομαι ....γιατί 4.000 δεν μου περισσεύουν ούτε για αστείο)!


YΓ. Ευτυχώς που υπάρχει και το πιο γηινο caliber.